نوار PTFE

فرآیند تولید نوار PTFE

سنتز تترافلوئورواتیلن

اولین قدم برای سنتز PTFE، ساخت پلیمر TFE است.

 یک محفظه شیمیایی در دمای بسیار بالا گرم می شود تا گاز خنک و مقطر تولید شود که به حذف هرگونه ناخالصی موجود در محفظه کمک می کند.

 سه ماده اصلی این فرآیند هیدروفلوئوریک، فلورسپار و کلروفرم هستند.

 اینها در محفظه واکنش گرم می شوند. پس از مخلوط کردن همه مواد به شکل مایع در می آید و سپس برای پردازش بیشتر به مرحله بعدی منتقل می شود.

پلیمریزاسیون سوسپانسیون

TFE مایع برای پلیمریزاسیون بیشتر به محفظه واکنش فرستاده می شود.

 محفظه با آب تصفیه شده و تمیز پر می شود سپس TFE همراه با آهن آغازگر واکنش به داخل این محفظه وارد می شود.

آغازگر شروع به تبدیل TFE به پلیمری به نام پلی تترا فلوئورواتیلن یا PTFE می کند.

 آب سرد موجود در این محفظه گردش می کند و این PTFE را به دانه های جامدی تبدیل می کند که روی سطح آب ظاهر می شوند.

 سپس این دانه‌های جامد با تیغه‌های دوار به آسیاب فرستاده می‌شوند، جایی که این دانه‌های جامد به شکل پودر تبدیل می‌شوند.

 قالب گیری این فرم پودری PTFE بسیار دشوار است. اگر به درستی از آن استفاده نشود باعث ایجاد حفره های هوا و توده های بزرگ در آن می شود.

فرآیند تراکم

پودرPTFE با کمک فرآیندی به نام انباشتگی به دانه های بزرگ تبدیل می شود.

 در این فرآیند، پودر در حلالی مانند استون مخلوط می شود.

 سپس در یک درام چرخان بزرگ ریخته می شود که در آن دانه ها به هم چسبیده اند تا گلوله های کوچکی را تشکیل دهند. سپس این گلوله های کوچک را به فر  می فرستند و در آنجا خشک می شوند.

پس از خشک شدن در فر، این گلوله ها را می توان با استفاده از تکنیک های مختلف به هر قسمتی قالب زد.

بیلت های PTFE در قالب های فولادی ضد زنگ با دمای بسیار بالا قرار می گیرند و سپس پرس هیدرولیک روی آن اعمال می شود.

 برای چند ساعت در فر گرم می شود.

 محصولی که با این تکنیک شکل می گیرد ژل مانند است و سپس در قالب های فولادی خنک می شود.

سپس محصول نهایی بسته بندی می شود و به فروشنده منتقل می شود تا آنها بتوانند آن را به قطعات کوچکتر برش دهند تا محصولات مورد نظر خود را تولید کنند.

پرکننده ها و افزودنی ها برای کامپوزیت های PTFE

گاهی اوقات پرکننده ها به کامپوزیت های PTFE اضافه می شوند تا خواص شیمیایی و فیزیکی بهتری به این نوار حاصل شود.

 برای بهبود خواص خزشی و سایش عمومی این نوار، فیبر شیشه ای بین ۴۵-۴۰ درصد به نوار PTFE اضافه می شود.

 برنز نیز برای افزایش رسانایی الکتریکی و حرارتی آن اضافه می شود که دمای سرویس مداوم را نیز افزایش می دهد.

 کربن نیز افزودنی است که باعث افزایش سختی و مقاومت در برابر سایش آن می شود.

 با این حال، این افزودنی‌ها به حلقه‌های O یا مهر و موم‌هایی اضافه می‌شوند که در محیط‌های خورنده، مانند کاربردهای خودرو، مقاوم در برابر اصطکاک و پایدار هستند.

مراحل نصب نوار PTFE در اتصالات و لوله کشی

استفاده از نوار PTFE فرآیندی کاملاً ساده است اما استفاده صحیح از آن و استفاده از نوع صحیح نوار برای نتایج بهتر و بادوام بسیار مهم است. مراحلی که برای کاربرد آن باید طی شود به شرح زیر است:

اولین مرحله در تمیز کردن رزوه های لوله در جایی که نیاز به استفاده از نوار است.

 زیرا در لوله‌ها یا کانال‌های قدیمی ممکن است کثیفی، گریس یا چسبندگی زیادی وجود داشته باشد که اثربخشی برنامه جدید را خنثی کند.

همچنین اگر از لوله جدید استفاده می کنیم احتمال کثیفی و روغن های کارخانه یا هر ذرات دیگری به رزوه ها چسبیده است، بنابراین بهتر است از یک پاک کننده موثر استفاده کرده و محل را به درستی تمیز کنید.

پس از انجام فرآیند تمیز کردن، لازم است که ناحیه به درستی خشک شود.

 بگذارید مدت زمان زیادی خشک شود تا رطوبتی روی رزوه های لوله باقی نماند.

پس از خشک شدن کامل اتصالات، شروع به پیچیدن دور نوار درزگیر کنید.

از انتهای باز یک نخ به پایین شروع کنید تا از ورود هر گونه ماده به مجرای جلوگیری شود.

 از جهت نزولی نخ برای پیچیدن استفاده کنید و به سمت بالا برگردید.

 این بهترین راه برای جلوگیری از هر نوع دسته بندی نوار یا هر گونه از هم گسیختگی نخ است.

بسته بندی نوار باید با نیمی از عرض آن روی هر انتهای آن همپوشانی داشته باشد تا از پوشش کامل آن در سراسر نخ لوله اطمینان حاصل شود.

 اگر مقداری تغییر شکل ماده بین رزوه ها وجود داشته باشد باعث آب بندی اضافی می شود، اما بهتر است از استفاده بیش از حد از آن خودداری کنید زیرا باعث ایجاد مشکل می شود. بهتر است نوار را محکم بپیچید تا بین نخ ها کشش ایجاد شود تا حالت برآمدگی ایجاد شود.